Po upływie paru tygo­dni lub miesięcy kijanki przechodzą daleko idące przeobrażenie. Wy­rastają im kończyny, znikają skrzela, ogon ulega resorpcji, wiele zmian zachodzi w budowie wewnętrznej. W końcu opuszcza wodę młoda żabka lub ropuszka, podobna do swych rodziców.Ten sposób rozwoju był zapewne jednym ze źródeł powodzenia płazów bezogonowych, a może też być uznany za fakt potwierdzający hipotezę o pochodzeniu tej grupy z krain o klimacie umiarkowanym. W drobnych zbiornikach wody stojącej na wiosnę szybko rozwija się w tym klimacie obfita mikroflora i mikrofauna, pożywienie typowe dla kijanek. Ewentualni konkurenci i drapieżnicy są w tym środowisku początkowo nieobecni lub nieliczni. Część drobnych zbiorników wy­sycha w lecie, inne zamarzają w zimie, a wówczas procesy gnilne zu­żywają cały tlen zawarty w wodzie i życie zwierząt staje się niemożliwe. Wykorzystanie obfitego pożywienia w świeżo zalanym lub odmarznię- tym zbiorniku jest dostępne tylko dla zwierząt zdolnych do corocznego zasiedlania i przenoszących się na inną część roku do stalszego środo­wiska. Typowy rozwój płazów bezogonowych jest oparty na wykorzy­stywaniu tych okoliczności. Istnieją jednak nieliczne gatunki, których kijanki przeobrażają się po dwu i więcej latach. Nie ma natomiast wśród płazów bezogonowych ani jednego gatunku neotenicznego. Przy­czyną jest zapewne nietrwałość typowego środowiska życia larw i ich prawie zupełna bezbronność

Barbara Janiszewska

Miło mi jest gościć Cię na moim blogu! Serwis który prowadzę poświęcony jest tematyce hobby. Mam nadzieję, że artykułu jakie tutaj zamieszczam Ci się podobają i będziesz wracać tutaj często oraz udzielać się w komentarzach!