Ściana omoczni jest obficie unaczyniona i zrasta się ściśle z kosmówką po stronie zewnętrznej, a z owodnią po stronie zbliżonej do zarodka. Dzięki temu naczynia włosowate w ścianie omoczni stają się miejscem wymiany gazów z otoczeniem. Zarodek nie oddycha skrzelami, może więc zostać ukryty w małej ilości płynu w jamie izolowanej od otocze­nia owodni. Widzimy w tym dodatkowy argument na korzyść poglądu, że powstanie owodni i kosmówki oddzielających zarodek od otocze­nia musiało nastąpić później od powstania omoczni. Stało się to mo­żliwe dopiero wówczas, gdy ta rozrośnięta błona wytworzyła dosta­teczną powierzchnię wymiany gazów. Ostateczne wykształcenie błon płodowych przebiegało zapewne pod działaniem sieci sprzężeń zwrotnych dodatnich: zwiększenie powie­rzchni oddechowej błon płodowych pozwoliło na dłuższy rozwój za­rodka. Długość rozwoju i rozmiary opuszczającego jajo zwierzęcia zależą od ilości nagromadzonego żółtka. Wzrost.ilości żółtka zwiększa równocześnie rozmiary błon płodowych i wielkość młodego osobnika, a jest możliwy dla jaja rozwijającego się na lądzie tylko przy oszczęd­nej gospodarce wodnej. Gdy pojawiło się zapłodnienie wewnętrz­ne, ostatni odcinek jajowodu mógł zacząć otaczać jaja mocną os­łonką.

Barbara Janiszewska

Miło mi jest gościć Cię na moim blogu! Serwis który prowadzę poświęcony jest tematyce hobby. Mam nadzieję, że artykułu jakie tutaj zamieszczam Ci się podobają i będziesz wracać tutaj często oraz udzielać się w komentarzach!