Roślinożerność żółwi wymaga specjalnego omówienia. Przytła­czająca większość kręgowców wymienionych poprzednio to zwierzęta mięsożerne. Spośród ryb niewiele gatunków potrafi odżywiać się ro­ślinami, wśród płazów nie występowała chyba nigdy roślinożerność, jeśli pominąć zdolność kijanek do odżywiania się glonami. Pokarm roślinny jest oczywiście nieporównanie łatwiej zdobyć niż pokarm zwie­rzęcy. W większości środowisk masa roślin przewyższa masę zwierząt, rośliny nie uciekają ani się aktywnie nie bronią. Toteż możność wyko­rzystywania ich na pokarm jest wielką zdobyczą ewolucyjną. Jednak komórki roślinne są okryte ścianą zbudowaną z celulozy, kręgowce zaś nigdy nie posiadały enzymów zdolnych do rozłożenia tej substan­cji. W pokarmie roślinnym jest zwykle stosunkowo dużo węglowoda­nów a mało białka, przy czym skrobia występuje często w postaci bardzo odpornych na trawienie ziarn, które np. organizm ludzki rozkłada tylko po rozgotowaniu. Co więcej, w białku wielu roślin nie występują niektóre kwasy aminowe, niezbędne dla zwierząt. Krę­gowiec chcąc wykorzystać pokarm roślinny musi więc uzyskać umie­jętność przekształcania niektórych kwasów aminowych w ten sposób, aby nie brakło mu niezbędnych dla życia składników. Następnie musi rośliny poddać obróbce: pocięciu lub roztarciu, gdyż tylko zawartość komórek uszkodzonych mechanicznie jest dostępna dla soków trawien­nych. Obecność w pożywieniu wielkich ilości substancji nieprzyswajal- nych wymaga powiększenia objętości przewodu pokarmowego. Nie­strawna dla kręgowców celuloza jest znakomitą pożywką dla wielu bakterii, grzybów i pierwotniaków, zwierzę roślinożerne musi więc przystosować się do obecności obfitej flory jelitowej.

Barbara Janiszewska

Miło mi jest gościć Cię na moim blogu! Serwis który prowadzę poświęcony jest tematyce hobby. Mam nadzieję, że artykułu jakie tutaj zamieszczam Ci się podobają i będziesz wracać tutaj często oraz udzielać się w komentarzach!