WIELKIE ILOŚCI IKRY
Składanie wielkich ilości ikry, dochodzących nawet do trzystu milionów na jedną samicę, jest koniecznością dla ryb trących się daleko od wybrzeża i dna, gdyż niczym nie chronione zarodki i larwy są znakomitym pokarmem wielu istot i giną milionami. Stąd niektóre ryby mórz otwartych powracają na okres tarła na płycizny, inne wędrują nawet do wód słodkich, gdzie liczba wrogów ikry jest bez porównania mniejsza. Udoskonalenie wędrówek równoważy więc u pewnych gatunków stosunkowo niską płodność. Liczba jaj składanych przez samice ryb kostnopromienistych jest zwykle bardzo duża. Ogromna płodność tych zwierząt doprowadziła w grupie dziś panującej — u ryb kostnoszkieletowych do odmiennej od pozostałych kręgowców budowy narządów rozrodczych. U większości kręgowców, jaja wydostając się z ciała wędrują przez długie jajowody, których wydzieliny tworzą osłonki jajowe. Osłonki jaj ryb kostnoszkieletowych powstają w jajniku, tak że opuszczające ten narząd jaja mogą zostać bezpośrednio wydalone na zewnątrz. Jajowodów pierwotnych ryby te nie mają. Plemniki u większości kręgowców wędrują przez twory homologiczne pierwotnym nerkom i pierwotnym moczowodom. U wielu form moczowód pierwotny stanowi drogę zarówno dla moczu, jak i dla plemników. Nasienie ryb kostnoszkieletowych wydostaje się wprost do otaczającej wody. Taka budowa narządów rozrodczych pozwala rybom kostnoszkiełetowym na szybkie składanie ogromnych ilości ikry, która zostaje natychmiast zapłodniona przez bardzo obfite nasienie. Jest to cecha powszechna i zapewne pierwotna. Są jednak wśród tych ryb także takie gatunki, których płodność została wtórnie ograniczona wobec pojawienia się żyworodności lub rozmaitych sposobów opieki nad potomstwem.