U lądowców znikło wieczko skrzelowe, zanika też hyostyliczność. Brak wieczka jest konsekwencją braku jamy skrzelowej. Hyostylicz­ność, tak ułatwiająca polowanie pod wodą, nie przynosi korzyści w ru­chliwym, lekkim i sprężystym powietrzu, a przez znaczną ruchliwość szczęk osłabia siłę ich uchwytu. Toteż u większości czworonogów szczęka górna jest połączona nieruchomo z puszką mózgową, a dzięki temu hyomandibulare straciło swą dawną funkcję. Pierwsza szpara skrzelowa, spiraculum, nie otwiera się u czworo­nogów na zewnątrz. U większości form pozostaje jednak jama łącząca się przewodem, tzw. trąbką słuchową, z gardzielą. Ściana ciała pokry­wająca ją od strony zewnętrznej tworzy cienką i elastyczną błonę bę­benkową, w której fale powietrza łatwo wzbudzają drgania, tak jak w napiętej strunie lub w okiennej szybie. Z błoną bębenkową styka się drobne i lekkie hyomandibulare, drugim końcem wsparte o okolice słuchową czaszki. Drgania bębenka przenoszą się za jego pośrednic­twem na płyny obmywające komórki zmysłowe. Hyomandibulare, zmieniwszy funkcję, uzyskuje w zoologii nową nazwę; określamy je u czworonogów terminami: kolumienka ucha lub strzemiączko.

Barbara Janiszewska

Miło mi jest gościć Cię na moim blogu! Serwis który prowadzę poświęcony jest tematyce hobby. Mam nadzieję, że artykułu jakie tutaj zamieszczam Ci się podobają i będziesz wracać tutaj często oraz udzielać się w komentarzach!